Biografia Karola Wojtyły
Ojciec, Karol Wojtyła: Syn Macieja i Anny, ur. 18.07.1879 w Lipniku k. Bielska-Białej. Od 1900 oficer armii austriackiej, później porucznik armii polskiej.
Matka, Emilia Kaczorowska: Córka Feliksa i Anny, ur. 26.03.1884 w Krakowie.
1920
18.05 Karol Józef Wojtyła rodzi się w Wadowicach
20.06 Zostaje ochrzczony przez kapelana wojskowego Franciszka Żaka. Mieszka z rodzicami na Rynku 2, (obecnie ul. Kościelna 7 m. 4).
1926
15.09 Zaczyna uczęszczać do męskiej szkoły podstawowej "Marcin Wadowita", a następnie do gimnazjum, gdzie zdobywa najlepsze oceny. W latach dziecięcych rozpoczyna się jego przyjaźń z Jerzym Klugerem, służba ołtarza, wycieczki w góry, zainteresowanie historią, wyjazdy do Kalwarii na przedstawienia Pasji.
1929
13.04 Umiera jego matka. Ojciec stara się zastąpić ją synowi, przejmując na siebie wszelkie obowiązki domowe swej żony.
1930
Czerwiec Przyjęty do Państwowego Gimnazjum dla chłopców "Marcin Wadowita". Rozpoczynają się także jego spotkania ze światem teatru - głównie dzięki przyjacielowi, Mieczysławowi Kotlarczykowi, który starał się zbudować teatr w oparciu o XIX-wieczną tradycję "żywego słowa". Pierwsza pielgrzymka do Częstochowy (z ojcem).
1932
5.12 Jego brat Edmund umiera dwa lata po ukończeniu studiów medycznych, zaraziwszy się w szpitalu szkarlatyną, co jest dużym ciosem emocjonalnym dla młodego Karola.
1933
14.06 Kończy trzecią klasę gimnazjum.
1934-38
Pierwsze teatralne występy w Wadowicach
1935
Wrzesień. Uczestniczy w ćwiczeniach wojskowych w Hermanicach.
14.12. Przyjęty do Sodalicji Mariańskiej, później zostaje jej przewodniczącym.
1938
Maj Otrzymuje sakrament bierzmowania. Pielgrzymka do Częstochowy.
14.05 Zdaje egzaminy maturalne z najlepszymi ocenami.
22.06 Zapisuje się na Wydział Filozofii (kurs polonistyki) na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.
Latem 1938 Przenosi się wraz z ojcem do Krakowa (ul. Tyniecka 10, mieszkanie rodziny matki Karola). W trakcie pierwszego roku studiów przyłącza się do "Studio 38", eksperymentalnej grupy teatralnej założonej przez Tadeusza Kudlińskiego.
1939
6.02 Wstępuje do Sodalicji Studentów Uniwersyteckich Uniwersytetu Jagiellońskiego (Sekcja eucharystyczna i dobroczynności). Lipiec Uczestniczy w wojskowym obozie szkoleniowym dla studentów w Ozomkach, k. Wiszni Sadowej.
1.09 Wybucha II wojna światowa.
2.11 Zapisuje się na 2 rok zajęć na kursie literatury i filozofii. Profesorowie UJ usiłują prowadzić normalne zajęcia mimo okupacji, zostają jednak zwołani przez faszystów na zebranie, a następnie rozstrzelani lub wywiezieni do obozu w Sachsenhausen.
1940
Luty Spotyka Jan Tyranowskiego, krawca, człowieka o głębokiej, karmelitańskiej duchowości, który wprowadza go w pisma Jana od Krzyża i Teresy z Avila. Uczestniczy w podziemnym teatrze kierowanym przez Tadeusza Kudlińskiego.
1.11 Aby zarobić na utrzymanie i uniknąć deportacji, pracuje w kamieniołomach w Zakrzówku (ok. pół godziny drogi od jego mieszkania). Podczas wojny, mimo niebezpieczeństwa, utrzymuje kontakty z zaprzyjaźnionymi Żydami, m.in. Jerzym Klugerem i Anną Weber. Pewnego dnia utratuje Edith Schiere, która cudem uciekła z Oświęcimia, niosąc ją na własnych plecach do pociągu.
1941
18.02 Umiera ojciec Karola. Sierpień Przyjmuje do swego domu rodzinę Mieczysława Kotlarczyka.
1.11 Pierwsze przedstawienie "Króla Ducha" Juliusza Słowackiego, a po nim następne.
1942
Wiosna Przeniesiony do fabryki chemicznej Solvay.
Październik Rozpoczyna konspiracyjne studia seminaryjne pod kuratelą abpa Sapiehy.
1943
Marzec Gra główną rolę w "Samuelu Zborowskim" Słowackiego.
W latach 1943-44 jest na drugim roku studiów teologicznych, pracując jednocześnie w Solvayu.
1944
29.02-12.03 Potrącony przez ciężarówkę, następuje rekonwalescencja w szpitalu. Sierpień. Abp Adam Stefan Sapieha przenosi go na stałe razem z innymi seminarzystami do swojej rezydencji - aż do końca wojny. Wojtyła porzuca pracę w Solvayu.
9.09 Otrzymuje tonsurę.
17.12 Otrzymuje pierwsze dwa święcenia niższe.
18.01 Armia Czerwona wyzwala Kraków.
1944-1945
Trzeci rok studiów teologicznych.
1945
9.04 Wybrany wiceprzewodniczącym organizacji studenckiej "Bratnia Pomoc" na UJ. Funkcję tę pełni do maja 1946.
1945-1946
Czwarty rok studiów teologicznych
12.12 Otrzymuje dwa kolejne święcenia niższe.
1946
13.10 Subdiakonat.
20.10 Diakonat.
1.11 Święcenia kapłańskie, podobnie jak poprzednie przyjęte z rąk abpa Sapiehy, w jego kaplicy prywatnej (przyspieszenie święceń związane jest z decyzją o studiach doktoranckich).
2.11 Prymicje w krypcie św. Leonarda na Wawelu.
15.11 Wyjeżdża z Polski na studia w Rzymie.
26.11 Przyjęty na Uniwersytet Angelicum.
15.11-12. Mieszka u Pallotynów na Via Pettinari.
Koniec grudnia. Razem z ks. Starowieyskim mieszka w Papieskim Kolegium Belgijskim na Via Quirinale 26.
1947
3.07 Zdobywa licencjat teologiczny.
Lato Razem z ks. Starowieyskim podróżuje do Francji, Belgii i Holandii dla poznania tamtejszych metod duszpasterskich.
1948
14-19.06 Broni pracy "Doktryna wiary według świętego Jana od Krzyża", następnie wyjeżdza z Rzymu.
8.07 Wyznaczony na wikarego w parafii Niegowić koło Bochni.
24.10. Praca doktorska zostaje formalnie przyjęta na Wydziale Teologicznym UJ.
16.12 Otrzymuje tytuł magistra teologii za studia na UJ (1942-1946) wraz z nadaniem doktoratu "summa cum laude".
1949
7.08. Przeniesiony do Krakowa na wikarego w parafii św. Floriana. Jest to czas zarówno pracy naukowej, jak i duszpasterskiej - zwłaszcza pracy z młodzieżą, która nazywa go "wujkiem". W tym czasie rezygnuje z podjęcia stanowiska drugiego asystenta na UJ.
1950
Publikuje w "Tygodniku Powszechnym" poezje pod pseudonimem Andrzej Jawień
1951
3.07. Umiera kard. Adam Sapieha, wcześniej jednak zaleca on Wojtyle tymczasową rezygnację z pracy duszpasterskiej i zajęcie się wyłącznie działalnością naukową - tę decyzję potwierdzi także we wrześniu następca Sapiehy: abp Eugeniusz Baziak.
1953
1-3.12. Zdobywa habilitację, broniąc pracy "O możliwości budowania etyki chrześcijańskiej według systemu Maxa Schelera". Przyjmuje stanowisko profesora etyki społecznej w Seminarium Krakowskim.
Od października prowadzi kurs katolickiej etyki społecznej dla studentów 4 roku teologii na UJ.
1954
19.07 Wydział Teologii Uniwersytetu Jagiellońskiego zostaje zamknięty. Katolicki Uniwersytet Lubelski proponuje mu stanowisko wykładowcy nieetatowego w instytucie Etyki, które Wojtyła przyjmuje.
1956
1.12 Zostaje mianowany docentem i zostaje mu powierzona Katedra Etyki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Będzie kierował katedrą aż do dnia wyboru na Papieża.
1957
15.11 Centralna Komisja Kwalifikacyjna potwierdza jego nominację docencką.
1958
4.07 Nominowany przez Papieża Piusa XII biskupem sufraganem krakowskim.
8.09. Otrzymuje sakrę biskupią z rąk abpa Baziaka, abpa Kominka i bpa F. Jopa.
1960
Publikuje esej filozoficzny "Miłość i odpowiedzialność", (na temat wzajemnych relacji kobiety i mężczyzny w małżeństwie, wyd. TN KUL) oraz pod pseudonimem Stanisław Andrzej Gruda sztukę "Przed sklepem jubilera" (wyd. "Znak").
1962
15.04 Zostaje członkiem Komisji Episkopalnej ds. nauczania
16.07 Po śmierci Arcybiskupa Baziaka zostaje wybrany wikariuszem kapitulnym w Krakowie.
5.10 Udaje się do Rzymu aby uczestniczyć w pracach Soboru Watykańskiego II, który rozpoczyna się 11 października 1962.
6.10-4.12 Druga Sesja II Soboru Watykańskiego.
5-15.12 Pielgrzymka do Ziemi Świętej z biskupami różnych narodowości.
1963
26.05 Inauguracja Dni Maryjnych w Archidiecezji Krakowskiej.
6.10 Celebruje Mszę o północy na wolnym powietrzu w Bieńczycach-Nowej Hucie.
3.10 Zabiera głos podczas drugiej sesji Soboru Watykańskiego II na temat schematu "De Ecclesia".
1964
13.01 Papieska bulla nominująca Wojtyłę Arcybiskupem Krakowskim.
8.03 Ingres arcybiskupi na Wawelu
Publikuje dramat "Rozważania o ojcostwie" pod pseudonimem Andrzej Jawień (wyd. "Znak").
10.09 Wyjeżdża na III Sesję Soboru Watykańskiego II i 23 września zabiera głos w sprawie wolności religijnej; 8 października w sprawie apostolstwa świeckich, 21 października w sprawie "Kościół we współczesnym świecie". Zaraz potem udaje się na dwa tygodnie na pielgrzymkę do Ziemi Świętej.
1965
31.01-6.04 Uczestniczy w pracach Soboru zabierając głos na temat schematu XIII "Gaudium et spes" - Kościół we współczesnym świecie. (Ariccia, 1.01-6.02; Rzym, 8-13.02; Rzym, 29.03-6.04).
4.09 Otwarcie 4. Sesji II Soboru Watykańskiego. Omawiane są kwestie wolności religijnej, a 28 października w schemat dot. Kościoła we współczesnym świecie.
18.11 List Pojednania Biskupów Polskich do Biskupów Niemieckich.
8.12 Uroczyste zamknięcie II Soboru Watykańskiego.
1966
29.12 Zostaje powołana Komisja Episkopalna ds. Apostolstwa Świeckich i Arcybiskup Wojtyła zostaje mianowany jej przewodniczącym. W tym roku przewodniczy uroczystościom milenijnym w ponad 50 miejscowościach, również poza swoją diecezją.
1967
13-20.04 Uczestniczy w pierwszym zebraniu Consilium pro Laicis (Rady ds. Świeckich).
9.05 Paweł VI ogłaszy następny Konsystorz. Między nazwiskami nowych kardynałów jest także nazwisko Karola Wojtyły.
21.06 Wyjeżdża na Konsystorz.
28.06 Konsekrowany na kardynała podczas ceremonii w Kaplicy Sykstyńskiej, w czasie której zostają wręczone czerwone birety 27 nowym kardynałom, tym samym Kolegium Kardynalskie liczy 127 członków; tytuł kardynalski: S. Cesareo in Palatio.
29.07 Ceremonia wprowadzenia na urząd kardynała Wojtyły w Katedrze Wawelskiej
29.09-29.10 Pierwsze Zgromadzenie Plenarne Synodu Biskupów. Kardynał Wojtyła nie bierze w nim udziału na znak solidarności z Prymasem Kardynałem Stefanem Wyszyńskim, który nie dostał paszportu.
29.10 Ceremonia z okazji przybycia obrazu Czarnej Madonny z Częstochowy do Archidiecezji Krakowskiej (święty obraz został zatrzymany przez władze w Częstochowie).
1968
18.02 Obejmuje piękny i stary kościół rzymski w okolicach Term Karakalli, San Cesareo in Palatio.
25.09 Wizyta "Ad limina" w Rzymie.
12.12 Kończy się nawiedzenie Archidiecezji Krakowskiej przez Czarną Madonnę. Kardynał Wojtyła przewodniczy ceremonii.
1969
5.01 Pisze do "Osservatore Romano" artykuł "Prawda encykliki Humanae Vitae".
10.01 Oficjalnym adresem staje się Rezydencja arcybiskupia na ul. Franciszkańskiej 3 (do tej pory mieszkał na ul. Kanoniczej 22).
28.02 Po wizycie w parafii Bożego Ciała spotyka się ze Wspólnotą Żydowską w synagodze w krakowskiej dzielnicy Kazimierz.
15.03 Kardynał Wojtyła jest wiceprzewodniczącym Konferencji Episkopatu Polski, na której zostaje przyjęty jej statut.
18.05 Rozpoczyna się budowa kościoła w Nowej Hucie.
11-28.10 Po powrocie z Ameryki uczestniczy w I Nadzwyczajnej Sesji Synodu Biskupów. W grudniu Polskie Towarzystwo Teologiczne (PTT) z Krakowa publikuje jego esej "Osoba i Czyn".
1970
5.04 Konsekruje biskupów pomocniczych Stanisława Smoleńskiego i Albina Małysiaka.
27.05-2.06 Prowadzi pielgrzymkę polskich księży, więźniów Dachau, do Rzymu. W tym roku także liczne wizyty duszpasterskie w różnych krajach europejskich.
29-30.05 Uczestniczy w obchodach 50 rocznicy kapłaństwa Pawła VI.
1971
Wiosna. W diecezjalnym biuletynie "Notificationes" ogłasza plany odnośnie Synodu Prowincjonalnego.
8.01 Zwołuje Komisję Przygotowawczą Synodu Archidiecezji Krakowskiej.
27.09 Wyjeżdża na 2. Sesję Synodu Biskupów.
5.10 Wybrany do Rady Sekretariatu Generalnego Synodu Biskupów.
17.10 Uczestniczy w beatyfikacji o. Maksymiliana Kolbe.
1972
8.05 Otwarcie Synodu archidiecezji krakowskiej.
Publikuje "U podstaw odnowy. Studium wprowadzania w życie Soboru Watykańskiego II" wydane przez Polskie Towarzystwo Teologiczne (PTT).
1973
2.02-9.03 Uczestniczy Kongresie Eucharystycznym w Melbourne, w Australii. Po drodze zatrzymuje się w Manili (7.02) i Nowej Gwinei (8.02) oraz odwiedza ośrodki polonijne w Nowej Zelandii i Australii.
30.06 Pierwsze zebranie komisji ekspertów Synodu Prowincjonalnego, któremu przewodniczy Kardynał Wojtyła.
26.09 Wizyta "Ad limina" w Rzymie.
5.10 Audiencja u Pawła VI.
1974
17-25.04 Uczestniczy w spotkaniach upamiętniających 700-lecie św. Tomasza z Akwinu, na których wygłasza odczyt (23.IV).
28.06 Uczestniczy w obchodach rocznicy koronacji Pawła VI i konsekracji biskupa Andrzeja Marii Deskura.
27.09-26.10 Trzecia Sesja Synodu Biskupów. Kard. Wojtyła, członek Synodu Biskupów, jest referentem sekcji doktrynalnej (relacja o teologicznych problemach ewangelizacji) oraz zostaje wybrany do Stałej Rady Sekretariatu Synodu.
1-3.11 Wizyta w San Giovanni Rotondo. (Był tam po raz pierwszy podczas swoich lat studenckich, gdy spotkał się z o. Pio.).
1975
8-9.02 Pierwsze Zgromadzenie narodowe lekarzy i teologów, zwołane przez Kardynała Wojtyłę w Krakowie.
27.02 Wygłasza odczyt ("Participation or Alienation?") na międzynarodowym seminarium naukowym nt. fenomenologii we Fryburgu.
3-6.03 Pierwsze zebranie nowej Rady Sekretarza Generalnego Synodu Biskupów.
8.05 IV Zgromadzenie Ogólne Synodu Krakowskiego.
19.09 Odwiedza NRD.
1.12 Na zaproszenie Kard. Colombo, wygłasza wykład w Ambrosiana di Milano na temat Prawa istoty ludzkiej w świetle ostatniego Synodu Biskupów.
1976
7-13.03 Prowadzi rekolekcje w Watykanie, w obecności Papieża Pawła VI. Rozważania z tych rekolekcji zostały wydane jako "Znak sprzeciwu". Wraca do Krakowa 16.03.
27.03 Uczestniczy w kongresie na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Wygłasza odczyt nt. wstępu do fenomenologii czynu.
1.04 Wygłasza dwa odczyty podczas Spotkań Kulturalnych i na Angelicum, w Rzymie.
23.07-5.09 Wizyta w USA i Kanadzie. Kongres eucharystyczny w Filadelfii, a następnie trwające ponad miesiąc odwiedziny Polonii amerykańskiej; Baltimore; Orchard Lake; Detroit; Buffalo; Kanada; Hamilton, Chicago; Streus Point (wykłady na Uniwersytecie); Los Angeles (wizyta u arcybiskupa Bernardina); S. Francisco; New York (wizyta u kard. Cooka).
8.09 Rzym, Genewa: na konferencji filozoficznej wygłasza wykład pt. "Theoria - Praxis: temat ludzki i chrześcijański."
22.11 Kard. Wojtyła przewodniczy polskiej delegacji na Międzynarodowy Kongres na temat nowej Konstytucji apostolskiej dotyczącej studiów duchownych w Rzymie.
1977
1-15.03 Uczestniczy (przewodniczy nieobecności Kard. Sepera) w trzecim posiedzeniu Rady Sekretariatu Generalnego Synodu Biskupów.
18.03 Wygłasza wykład pt. "Problem tworzenia się kultury poprzez Praxis ludzką" na Uniwersytecie Sacro Cuore w Mediolanie.
23.06 Otrzymuje doktorat "honoris causa" Uniwersytetu Johannesa Guttenberga w Mainzu.
1.07 Wykład w "Centre du Dialogue" w Paryżu. Przewodniczy Katolickiemu Zjazdowi Polaków w Osny w pobliżu Paryża
30.09-9.10 Sesja zwyczajna Synodu Biskupów. 24 października zostaje wybrany do Rady Sekretariatu Generalnego Synodu (do 29 października).
2.12 Posiedzenie plenarne Synodu Duszpasterskiego archidiecezji krakowskiej.
1978
12-7.03 Sesje robocze Kongregacji "Institutione Catholica". W tym samym czasie uczestniczy w ceremonii nałożenia paliusza Arcybiskupowi Tomaskowi.
16-19.05 Uczestniczy w sesji inaugurującej Radę Sekretariatu Generalnego Synodu Biskupów.
21.06 Wykład nt. "Małżeństwo i miłość" w Centro Internazionale Studi Famiglia (CISF) - posiedzenie z okazji 10. rocznicy "Humanae Vitae".
11-12.08 Obecny na pogrzebie Pawła VI.
25.08 Rozpoczyna się konklawe .
26.08 Jan Paweł I (Albino Luciani) wybrany Papieżem.
30.08 Jan Paweł I przyjmuje Kardynałów, w tym Wojtyłę na audiencji prywatnej;
9.09 Uczestniczy w ceremonii inauguracyjnej pontyfikatu Jana Pawła I.
19.09 Wraz z kard. Stefanem Wyszyńskim i bpami Strobą i Rubinem odwiedza Republikę Federalną Niemiec.
28.09 Niespodziewanie po zaledwie 34 dniach pontyfikatu umiera Papież Jan Paweł I.
3.10 Wojtyła uczestniczy w pogrzebie Jana Pawła I.
14.10 Otwarcie Konklawe mszą "pro eligendo Papa" celebrowaną przez 110 ze 111 kardynałów , którzy wybiorą nowego Papieża.
15.10 W pierwszym dniu Konklawe nie udało się wybrać papieża, ostatni czarny dym ukazuje się o 18.34.
16.10.1978 Metropolita krakowski, kard. Karol Wojtyła zostaje wybrany 263 następcą św. Piotra około godz. 17.15 i przyjmuje imię Jan Paweł II. O godz. 18.44 na placu św. Piotra słychać słowa kardynała Pericle Feliciego: "Nuntio vobis gaudium magnum, habemus Papam: Eminentissimum ac Reverendissimum Dominum Carolum Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalem Wojtyla qui sibi nomen imposuit Joannem Paulum Secundum".
17.10 O godz. 9.30, po zakończeniu uroczystej Mszy św. w Kaplicy Sykstyńskiej, jako nowo wybrany Papież, Jan Paweł II zamyka Konklawe. W czasie Mszy wygłasza po łacinie swoje pierwsze orędzie jako skierowane do "kardynałów, dzieci Kościoła Świętego i wszystkich ludzi dobrej woli". W przemówieniu wyznacza program "intra ecclesiale" swojego pontyfikatu opartego na realizacji wskazań Soboru Watykańskiego II.