Medjugorski kamień

Tulę cię w dłoni jak skarb najdroższy
kamieniu medjugorski skropiony łzami
zabrany z garścią ziemi uświęconej
boś ty znaczony Maryji stopami

Tyś cząstką maleńką wśród ogromu skały
Góra Objawień była twym mieszkaniem
na Panią Niebios i Królową Ziemi
codziennie czekałeś z wielkim oddaniem

Tam gdzie Matka Boża tak lud ukochała
zabrałem cię skrycie byś mi przypominał
miejsca gdzie pielgrzym by oddać hołd Pani
ścieżką na szczyt góry mozolnie się wspinał

Niemy świadku spotkań dzieci z Maryją 
które było przez Boga zaplanowane
w kamiennym sercu pilnie notowałeś
wszystkie orędzia dla świata przesłane 

Teraz tyś dla mnie wspomnieniem radością
bo jesteś nie tylko martwym kamieniem
po ciebie stąpała Najświętsza Panienka
odtąd już będziesz Jej śladem i tchnieniem

R. Sobik