Bóg się rodzi, moc truchleje

Bóg się rodzi, moc truchleje, 
Pan niebiosów obnażony. 
Ogień krzepnie, blask ciemnieje, 
Ma granice Nieskończony. 
Wzgardzony okryty chwałą, 
Śmiertelny Król nad wiekami; 

A Słowo ciałem się stało 
I mieszkało między nami. 

Cóż masz niebo, nad ziemiany?
Bóg porzucił szczęście twoje,
Wszedł między lud ukochany,
Dzieląc z nim trudy i znoje.
Niemało cierpiał, niemało,
Żeśmy byli winni sami.
A Słowo... 

W nędznej szopie urodzony, 
Żłób Mu za kolebkę dano. 
Cóż jest, czym był otoczony ? 
Bydło, pasterze i siano. 
Ubodzy, was to spotkało, 
Witać Go przed bogaczami; 
A Słowo... 

Podnieś rękę, Boże Dziecię! 
Błogosław Ojczyznę miłą. 
W dobrych radach, w dobrym bycie, 
Wspieraj Jej siłę Swą siłą, 
Dom nasz i majętność całą. 
I wszystkie wioski z miastami! 
A Słowo...